Fantastic Beasts and Where to Find Them

Fabeldieren

In de koffer van Newt zitten een heleboel verschillende interessante soorten Fabeldieren. Hieronder een overzicht van de Fabeldieren waar we kennis mee hebben gemaakt in Fantastic Beasts and Where to Find Them. Deze beschrijvingen komen (bijna allemaal) uit het boek van Newt Scamander (Fabeldieren en Waar Ze Te Vinden). De afbeeldingen komen uit de film.

Billywig

De Billywig is een insect dat inheems is in Australië. Het is ruim één centimeter lang en saffierblauw, hoewel het zo snel vliegt dat het zelden door Dreuzels wordt opgemerkt en vaak ook niet door tovenaars, tot ze gestoken worden. De vleugels van de Billywig bevinden zich bovenop zijn kop en draaien razendsnel rond, zodat hij roteert terwijl hij vliegt. Het lichaam eindigt in een lange, dunne angel. Mensen die zijn gestoken worden geplaagd door duizeligheid, gevolgd door levitatie. Jonge Australische heksen en tovenaars proberen al generaties lang om Billywigs te vangen en zich opzettelijk te laten steken, zodat ze van die neveneffecten kunnen genieten. Als iemand te veel gestoken is, blijft het slachtoffer echter soms dagenlang in de lucht hangen en een ernstige allergische reactie kan zelfs tot ongeneeslijke zweverigheid leiden.
Men gebruikt de gedroogde angels van de Billywig in diverse toverdranken en naar verluidt zouden ze ook verwerkt worden in Ballonbruisballen, een populair soort snoep.

Boomtrul (Engels: Bowtruckle)

De Boomtrul is een boombewaker die voornamelijk in het westen van Engeland, Zuid-Duitsland en sommige Scandinavische bossen voorkomt. De Boomtrul is buitengewoon moeilijk te zien omdat hij klein is (maximale lengte: twintig centimeter) en ogenschijnlijk uit schors en takjes bestaat, met twee minuscule bruine oogjes.
De Boomtrul eet insecten en is een vredig en uiterst schuw wezentje, maar als de boom waarin hij leeft bedreigd wordt, springt hij soms bovenop de houthakker of boomchirurg die het op zijn verblijfplaats gemunt heeft en probeert dan hun ogen uit te steken met zijn lange, scherpe vingers. Een handjevol pissebedden houdt de Boomtrul zo lang zoet dat een heks of tovenaar gauw wat toverstokkenhout kan verwijderen uit zijn boom.

Delfstoffer (Engels: Niffler)

De Delfstoffer komt uitsluitend in Groot-Brittannië voor. Dit gravende dier is pluizig en zwart, met een lange snuit, en heeft een voorkeur voor alles wat glinstert. Delfstoffers worden vaak gebruikt door kobolden om diep onder de grond naar verborgen schatten de zoeken. De Delfstoffer is weliswaar zachtaardig en zelfs liefhebbend van aard, maar kan toch grote schade veroorzaken en gebouwen en mag daarom nooit in huis gehouden worden. Delfstoffers leven in holen die zich soms wel zes meter onder de grond bevinden en ze krijgen zes tot acht jongen per keer.

Demiguise

De Demiguise vindt men in het Verre Oosten, zij het met de grootste moeite, want dit dier kan zichzelf onzichtbaar maken als het zich bedreigd voelt en kan alleen gezien worden door tovenaars die bedreven zijn in de jacht.
De Demiguise is een vreedzame planteneter die wel iets weg heeft van een elegante aap, met grote, zwarte, weemoedige ogen die meestal schuilgaan achter zijn haar. Het hele lichaam is bedenkt met dit lange, fijne, zijdezachte, zilverachtige haar. De vacht van de Demiguise is uitermate gewild, omdat van het haar Onzichtbaarheidsmantels worden geweven.

Erumpent

De Erumpent is een groot, grijs, Afrikaans beest met een enorme kracht. Hij weegt soms een ton en wordt vanuit de verte vaak voor een rinoceros aangezien. De Erumpent heeft een dikke huid waarop de meeste bezweringen en vervloekingen afschampen. Ook heeft hij een grote, scherpe hoorn op zijn neus en een lange, touwachtige staart. Erumpenten werpen één jong.
De Erumpent is alleen agressief als hij getreiterd wordt, maar als hij de aanval inzet, is het resultaat meestal catastrofaal. De hoorn van de Erumpent doorboort elk materiaal, van huis tot metaal, en bevat een dodelijke vloeistof. Alles wat met deze vloeistof wordt ingespoten ontploft.
Het aantal Erumpenten is beperkt, omdat de mannetjes elkaar regelmatig laten exploderen gedurende de paartijd. Afrikaanse tovenaars behandelen de Erumpent met de grootst mogelijk voorzichtigheid. Hoorn, staart en explosieve vloeistof worden allemaal gebruikt in toverdranken, hoewel ze gelden als Gevoelige Handelswaar, Klasse B (gevaarlijk en onderhevig aan strenge beperkingen).

Graphorn

Deze bergbewoner komt in het Europese hoogland voor. De Graphorn is groot en grijsachtig paars, heeft een bult op zijn rug en twee bijzonder lange en scherpe hoorn. Hij loopt op grote voeten met vier duimen. Hij is uiterst agressief. Af en toe ziet men bergtrollen op Graphorns rijden, hoewel de Graphorns pogingen om hem te temmen niet op prijs lijkt te stellen en men vaker trollen ziet die bedekt zijn met Graphornlittekens. Gemalen hoorn van de Graphorn wordt in vele toverdranken gebruikt, maar is verschrikkelijk duur, omdat er zo moeilijk aan te komen is. De huid van de Graphorn is nog taaier dan die van een draak en weert de meeste spreuken af.
De Graphorn is ernstig bedreigd, leren we uit de eerste Fantastic Beasts film.

Maankalf (Engels: Mooncalf)

Het Maankalf is een uitermate schuw dier, dat alleen bij volle maan zijn hol verlaat. Het lichaam is glad en lichtgrijs. Boven op de kop bevinden zich twee ronde puilogen en de vier dunne, slungelige poten eindigen in enorme platvoeten. In afgelegen streken ziet men soms hoe maankalveren, op hun achterpoten, ingewikkelde dansen uitvoeren in de maneschijn. Men vermoedt dat deze dansen een inleiding vormen tot de paring. Vaak ontstaan daardoor ingewikkelde geometrische patronen in korenvelden, de zogenaamde graancirkels, die Dreuzels voor een raadsel stellen.
Maankalveren zien dansen in het maanlicht is een fascinerende ervaring en vaak nog winstgevend ook. Want als hun zilverachtige uitwerpselen worden verzameld voor de zon opkomt en over magische kruiden en bloembedden worden uitgespreid, groeien de planten snel en worden ze bijzonder sterk.
Maankalveren komen over de gehele wereld voor.

Murtlap

De Murtlap is een ratachtig wezen dat in kustgebieden voorkomt. Hij heeft een uitstulping op zijn rug die op een zeeanemoon lijkt. Als deze Murtlapgroeisels worden ingelegd in het zuur en vervolgens opgegeten, bevorderen ze de weerstand tegen vervloekingen en beheksingen, hoewel een overdosis soms tot wanstaltige paarse haargroei in de oren leidt. De Murtlap voedt zich met schaaldieren en met de voeten van iedereen die zo dom is om op hem te gaan staan.
Op onderstaande foto is de Murtlap misschien niet heel goed te zien, maar we zien hier een Murtlap die uit Newt’s koffer springt (bovenop Jacob).

Noendoe (Engels: Nundu)

Dit Oost-Afrikaanse dier zou wel eens het gevaarlijkste dier ter wereld kunnen zijn. De Noendoe is een gigantisch luipaard, dat ondanks zijn afmetingen geruisloos voortbeweegt en door zijn adem ziektes veroorzaakt die kwaadaardig genoeg zijn om hele dorpen uit te roeien. Er is nog nooit een Noendoe overwonnen door minder dan honderd getrainde tovenaars, die nauw met elkaar samenwerkten.

Occamy

De Occamy komt in het Verre Oosten en India voor en is een gepluimd, tweebenig, gevleugeld wezen met een slangachtig lichaam. De Occamy bereikt een maximale lengte van vijf meter en voedt zich voornamelijk met ratten en vogels, hoewel hij ook wel eens een aap eet. De Occamy is agressief tegenover iedereen die hem tracht te benaderen, vooral als hij zijn eieren verdedigt, die van het puurste, zachtste zilver zijn. Deze eieren zijn heel veel geld waard.
Uit de Fantastic Beasts film weten we dat de Occamy zijn lengte aanpast aan de beschikbare ruimte. Dezelfde Occamy is in een grote ruimte heel groot en past vervolgens ook in een theepotje.

Swooping Evil

Dit dier zien we in de Fantastic Beasts film, maar wordt niet beschreven in het boek van Newt. Pottermore leert ons dat dit blauw en groen gevleugeld wezen is. Het lijkt op een kruising tussen een extreem grote vlinder en een reptiel. Wanneer hij niet vliegt, krimpt de Swooping Evil tot een groen, stekelige cocon.
Hij kan best gevaarlijk zijn, aangezien hij hersenen van mensen kan eten. Ook is hij in staat om spreuken af te buigen door langs te vliegen.
De Swooping Evil scheidt gif af. Wanneer dit goed verdund wordt gebruikt, kan het worden gebruikt om slechte herinneren mee uit te wissen.

Thunderbird

Hoewel Newt Thunderbird Frank heeft gered van handelaren in Egypte en hem vrij wilde laten in Arizona (de echte reden van zijn bezoek aan New York), schrijft hij er niet over in zijn boek. Wat weten we dan van dit fabeldier?
Een Thunderbird is een vliegend beest dat gevaar kan aanvoelen en een storm veroorzaakt wanneer hij vliegt. Zijn staartveren zijn gebruikt door Shikoba Wolfe om krachtige toverstokken mee te maken, die bijzonder goed zijn voor Transfiguratie.

Maak jouw eigen website met JouwWeb