Severus Sneep

Achtergrondverhaal

Was hij nou goed of slecht? Dat is voor fans het grootste discussiepunt als we het hebben over het Afdelingshoofd van Zwadderich. Maar wat weten we eigenlijk over deze – toch best wel – mysterieuze man? Dat gaan wij eens voor jullie uitzoeken in dit achtergrondverhaal!

Feitjes

Naam: Severus Sneep (Severus Snape)
Geboortedatum: 9 januari 1960
Overleden op: 2 mei 1998
Afdeling: Zwadderich (Slytherin)
Patronus: een hinde
Ouders: Tobias Sneep - een Dreuzel (Muggle) en Ellen Prins (Eileen Prince) – een heks
Vaardigheden: toverdranken brouwen en Occlumentie
Een aantal bezweringen bedacht door de Halfbloed Prins:
- Een vloek die ervoor zorgt dat teennagels extreem snel groeien
- Snaternix (Langlock): een spreuk die je tong vastplakt aan je gehemelte
- Murmelio (Muffiato): een spreuk waardoor in de oren van omstanders een onverstaanbaar gegons klinkt.
- Levicorpus: door deze spreuk hangt iemand ineens ondersteboven in de lucht
- Liberacorpus: maakt de Levicorpus-spreuk ongedaan.
- Sectumsempra: snijdt iets of iemand open alsof die met een zwaard toegetakeld is.

Sneeps eerste levensjaren

Severus Sneep werd op 9 januari 1960 geboren als zoon van Ellen Prins, een volbloed heks, en Tobias Sneep, een Dreuzel. Severus was dus een halfbloed tovenaar. De vader van Sneep was nalatig, misschien zelfs gewelddadig, waardoor de jongere Severus zich steeds meer ging identificeren met de familie van zijn moeder. Hij bedacht zelfs een geheime bijnaam met de achternaam van zijn moeder: de Halfbloed Prins. De relatie met zijn vader was een ongelukkige relatie, wat misschien de oorzaak is voor Sneeps minachting voor Dreuzels. Ook waren zijn ouders weinig zorgzaam en maakten ze veel ruzie. Severus had dus geen fijne thuissituatie en kon niet wachten om naar Zweinstein te vertrekken.
 
De jonge Severus was een mager ventje. Zijn zwarte haar was te lang en zijn kleren waren zo’n merkwaardige mengelmoes dat het leek alsof hij zich opzettelijk zo kleedde. Ook zijn sociale vaardigheden waren niet goed ontwikkeld.
 
De familie Sneep woonde in Weverseind (Spinner’s End), … Daar in de buurt woonde ook de familie Evers (Evans). Nadat hij Lily een tijdje van een afstand in de gaten had gehouden, zag Severus dat Lily duidelijk magische talenten had. Op een dag, toen Lily haar gekke trucjes aan haar oudere zus Petunia liet zien, stapte Severus op haar af en vertelde hij haar doodleuk dat ze een heks was. Dat was niet zo’n beste aanpak, want Lily was beledigd en samen met haar zus verliet ze de speeltuin waar ze op dat moment waren. Maar haar nieuwsgierigheid was gewekt en niet veel later bespraken ze de toverwereld en raakten ze bevriend. Zus Petunia mocht Severus niet. Hij kwam uit de verkeerde buurt, ze liet duidelijk haar afkeuring blijken over zijn verslonsde uiterlijk en noemde hem (en haar eigen zusje) monsters. Severus mocht Petunia ook niet, vanwege haar opmerkingen en vanwege het feit dat zij toch overduidelijk een Dreuzel was.

 

Op Zweinstein

Severus was blij dat hij met elf jaar naar Zweinstein mocht. Zo gauw hij kon verkleedde hij zich in de trein in zijn schooluniform. Hij vond Lily vervolgens in een coupé met een stel luidruchtige jongens: James Potter en Sirius Zwarts (Black). Al snel ontstond er een discussie over welke afdeling het beste was en werd de vijandige toon tussen de jongens was gezet.
Tijdens de Sorteerceremonie werd Severus ingedeeld bij Zwadderich en Lily bij Griffoendor. Iets wat ze op dat moment allebei toch wel een beetje jammer vonden.

Severus raakte al snel bevriend met een groep Zwadderaars die later de latere Dooddoeners zouden worden. Onder hen waren bijvoorbeeld Arduin (Avery), Schoorvoet (Mulciber), Bellatrix Zwarts (Black), Rodolphus van Detta (Lestrange), Edwin Roselier (Evan Rosier) en Krodde (Wilkes). Ook had hij contact met Lucius Malfidus (Malfoy), die Klassenoudste (Prefect) was op het moment dat Sneep op school kwam.
Gedurende zijn schooltijd werd Severus regelmatig gepest en vervloekt door James en Sirius. Lily probeerde hem vaak te helpen, maar daar wilde Severus niks van weten. Hij schold haar zelfs een keer uit voor Modderbloedje – waar hij later ontzettend veel spijt van had. Maar voor Lily was de maat vol. Zij had hem steeds beschermd en kon maar niet begrijpen wat hij zag in zijn Dooddoenervriendjes. Ze vertelde hem dat ze ieder hun eigen weg hadden gekozen. Wat haar betreft was de vriendschap bekoeld. Severus was echter zwaar verliefd op haar.

Severus’ klasgenoten hadden al snel door dat hij uitblonk in de Zwarte Kunsten. Op zijn elfde kende hij al meer spreuken en bezweringen dan de meeste zevendejaars studenten. Hij creëerde ook zijn eigen spreuken, waarvan Sectumsempra zijn bekendste/zijn handelsmerk was.
Hoewel hij zeer goed was in Toverdranken, bleef zijn voorkeur uitgaan naar de Zwarte Kunsten (of de manier waarop de leerlingen dat op school kregen: Verweer tegen de Zwarte Kunsten).

Dubbelspion

Nadat hij afstudeerde van Zweinstein sloot Severus zich aan bij de Dooddoeners van Voldemort. Zijn daden als Dooddoener zijn onbekend, maar hij was al snel een van de Dooddoeners die het dichtste bij Voldemort zelf stond. Hij was spion en in die rol was hij getuige van het sollicitatiegesprek van Sybilla Zwamdrift (Sybill Trelawney) met Albus Perkamentus (Albus Dumbledore), waarbij Zwamdrift de profetie uitsprak. Sneep gaf de profetie door aan Voldemort, niet wetende wat deze inhield. Ook hoorde hij het laatste stuk van de profetie niet, omdat hij werd gesnapt door Desiderius (Aberforth). Twee kinderen werden geboren waar de profetie op kon slaan: Marcel Lubbermans (Neville Longbottom) en Harry Potter.
 
Zodra Severus doorhad dat Voldemort dacht dat het om het kind van Lily zou gaan, ging hij naar Perkamentus toe. Hij smeekte hem om het gezin Potter te beschermen, allemaal, als zij maar veilig zou zijn. In ruil daarvoor kon Perkamentus alles krijgen wat hij maar wilde. En Perkamentus wilde de loyaliteit van Severus, zodat hij als dubbelspion kon fungeren.
 
Helaas werden de Potters verraden. Severus was er kapot van toen hij het hoorde en wilde het liefste zelf ook dood. Maar Perkamentus wees hem erop dat, als hij echt van Lily had gehouden, hij ervoor moest zorgen dat haar offer niet voor niets zou zijn geweest. En uiteindelijk stemt hij daarmee in.
 
Zodra Voldemort was herrezen, pakte Sneep zijn taak als dubbelspion op.
 
Wat er allemaal is gebeurd met Sneep zodra Harry op school kwam, weten we wel uit de boeken.

Sneeps vriendelijke kant

Sneep was streng, bij tijden zelfs gemeen en we zijn het niet altijd met hem eens. Maar soms was hij ook gewoon ‘spot on’. Hieronder een overzicht van een aantal goeie acties:

Sneep redt Harry’s leven tijdens een Zwerkbalwedstrijd

Vanaf het allereerste moment dat professor Sneep hem zag, was Harry ervan overtuigd dat hij hem haatte. Het werd er ook niet veel beter op tijdens zijn eerste les Toverdranken. We weten dat Sneep hem te veel op zijn vader vond lijken en hem niet mocht. Maar… Toen Harry’s bezem werd vervloekt tijdens een Zwerkbalwedstrijd, hoorde Hermelien hem meteen zachtjes mompelen. Zij dacht dat hij degene was die de vloek uitsprak, stak snel zijn gewaad in brand en liep daarbij professor Krinkel (Quirrell) ondersteboven. Hermelien zit er niet vaak naast, maar in dit geval was Sneep bezig om Harry te redden door de tegenspreuk uit te spreken in de hoop Krinkels vloek ongedaan te maken. Sneep probeerde Harry te redden! En Hermelien had Harry’s leven in gevaar gebracht door Sneep te onderbreken.

Sneep maakte gehakt van professor Smalhart tijdens de demonstratie van de Duelleerclub

Het had het hoogtepunt van zijn korte carrière op Zweinstein moeten worden: de Duelleerclub van Gladianus Smalhart (Gilderoy Lockhart). Maar het liet vooral zien hoe dwaas hij eigenlijk was. Zo koos hij professor Sneep als zijn assistent en wilde met hem samen een demonstratie geven. Slechts één ‘Expelliarmus’ later knalde Smalhart tegen de muur. Vonden we dat niet allemaal een beetje verdiend?
 
Oh en was dit niet ook een wijze les voor Harry hoe hij moest duelleren? Expelliarmus en zo…

Hij maakte Wolfsworteldrank voor professor Lupos, ondanks hun verleden

James Potter en zijn vrienden Sirius, Remus en Peter, hielden er wel van om anderen te pesten en lastig te vallen. Hun favoriete slachtoffer: Severus Sneep.
We kunnen ons zo voorstellen dat Sneep niet echt blij was toen Remus Lupos (Lupin) op Zweinstein verscheen als de nieuwe professor Verweer tegen de Zwarte Kunsten, een baan die Sneep zelf heel graag wilde hebben. Oké, hij hintte wel over de achtergrond van Lupos, maar hij zorgde er toch voor dat hij elke maand zijn Wolfsworteldrank (Wolfsbane Potion) kreeg om zijn transformatie zo aangenaam mogelijk te maken.

Sneep haatte Omber ook

Omber/Umbridge was gewoon vreselijk. Alleen al haar kuchje of mierzoete glimlach krijg je spontaan hoofdpijn. En dit effect leek ze ook te hebben op Severus Sneep.
Toen Omber Harry in haar kantoor betrapte en eiste dat Sneep haar Veritaserum zou brengen, werkte hij totaal niet mee. Hij zei haar dat ze al de hele voorraad had opgebruikt (wat wij niet geloven) en bood haar ook geen verdere hulp aan. Punt voor Sneep!

Een aantekening van de Halfbloed Prins redde het leven van Ron

Hoewel Harry’s obsessie voor het toverdrankboek van de Halfbloed Prins Hermelien gek maakte, heeft een krabbeltje in dit boek wel het leven van Ron gered. Toen Ron een slok nam uit een beker met vergiftigde mede – die eigenlijk bedoeld was voor Perkamentus – was het simpele advies van de Halfbloed Prins om iemand een Bezoar door zijn keel te duwen. Dat deed Harry en Ron overleefde het, dankzij het bijgekrabbelde advies van de Halfbloed Prins.

Sneep reageerde vol afschuw op het plan dat Perkamentus voor Harry had

Vanaf het moment dat Lily werd vermoord, was Sneep trouw aan Perkamentus. Hij deed alles wat hij kon om zijn verleden als Dooddoener goed te maken. Maar toen Perkamentus hem het ware lot van Harry onthulde, was zijn reactie een heel begrijpelijke: “Dus je hebt hem alleen maar in leven gehouden zodat hij op het juiste moment kan sterven?” Wat een menselijke reactie! En dit besef laat ook zien hoe gecompliceerd Sneep eigenlijk was…

Sneep doodt Perkamentus, omdat hem dat wordt gevraagd

Om de familie Malfidus (Malfoy) te straffen, krijgt Draco de taak om Perkamentus te doden. Maar Perkamentus was al verzwakt, door de vervloekte ring van Asmodom Mergel (Marvolo Gaunt). Sneep wist de vervloeking op te sluiten in zijn hand, maar Perkamentus wist dat zijn einde nabij was. Hij vroeg Sneep toen om de grote gunst om hem te doden, zodat de ziel van Draco niet beschadigd zou worden. “Jij weet als enige of je ziel schade zal oplopen als je een oude man pijn en vernedering bespaart.” Uiteindelijk stemt Sneep toe. Maar dat moet heel veel van hem gevraagd hebben.

Sneep weigerde om Harry te verwonden of te martelen nadat hij Perkamentus had gedood

Na de dood van Perkamentus ging Harry woedend achter Sneep en de Dooddoeners aan. Die reactie was begrijpelijk. Wat wel opvallend was, was de reactie van Sneep: hij weerde de spreuken af en vuurde niet terug. Hij had Harry makkelijk kunnen vervloeken of uit kunnen schakelen. Pas toen Harry hem bleef lastigvallen, om het zo maar te zeggen, kwam hij in actie, maar ook toen gebruikte hij alleen spreuken om Harry op afstand te houden zonder hem daadwerkelijk te verwonden. Sneep moet verrassend veel vaardigheid en controle hebben gehad om dit te kunnen doen.

Sneep zorgt dat het Zwaard van Griffoendor bij Harry terechtkomt

Ondanks dat het portret van Perkamentus Sneep niet wilde vertellen waar Harry het zwaard voor nodig had, zorgde hij er wel voor dat Harry het in handen kreeg. Ook hieruit blijkt weer zijn enorme loyaliteit voor Perkamentus en zijn grote liefde voor Lily.

Terwijl hij doodging, gaf hij Harry zijn herinneringen

Tot zijn dood aan toe probeerde Sneep om zijn fouten uit het verleden goed te maken. In zijn allerlaatste momenten gaf hij Harry zijn herinneringen, waardoor hij in de Hersenpan de geschiedenis van Sneep kon zien en de motivatie voor alles wat hij had gedaan.

Sneeps liefde voor Lily zorgde ervoor dat hij doorging. Hij gaf zijn eigen leven op voor een leven als dubbelspion. En niemand mocht weten wat hij had gedaan, of zoals Perkamentus vroeg: “Dus ik moet plechtig beloven om nooit te onthullen dat je ook een betere kant hebt, Severus?”
 
En dan zijn er nog momenten die we niet hebben beschreven.
 
Natuurlijk was niet alles aan Sneep goed, verre van. Maar waarschijnlijk heb je nu wel een wat genuanceerder beeld gekregen en een uitleg van waarom hij geworden is zoals hij is geworden.