Marcel Lubbermans

Achtergrondverhaal

De overeenkomsten tussen Marcel en Harry

We kennen allemaal de profetie van Sybilla Zwamdrift (Sybill Trelawney):
“Hij die de macht heeft om de Heer van het Duister te overwinnen nadert… het kind van hen die hem driemaal hebben getrotseerd, geboren aan het einde van de zevende maand… de Heer van het Duister zal hem aanmerken als zijn gelijke, maar hij zal een kracht bezitten die de Heer van het Duister niet kent… en een van de twee moet sterven door toedoen van de ander, want de een kan niet voortleven als de ander niet dood is.”

Deze profetie kon slaan op twee tovenaarskinderen: Harry Potter… en Marcel Lubbermans. Ze werden dat jaar allebei eind juli geboren, hun ouders behoorden allebei tot de Orde van de Feniks en beide ouderparen waren drie keer ternauwernood aan Voldemort ontsnapt. Het was Voldemort die Harry uitkoos, hem daarmee aanmerkte als gelijke, waardoor de geschiedenis is verlopen zoals ‘ie is verlopen.

Maar dat zijn niet de enige overeenkomsten. We hebben ze allemaal even op een rijtje gezet:
- Ze zijn dus allebei eind juli geboren. Marcel een paar uur eerder dan Harry.
- Hun beider ouders waren lid van de Orde van de Feniks.
- Hun ouders hebben allebei Voldemort driemaal getrotseerd.
- Door toedoen van Voldemort en zijn Dooddoeners konden beide ouders hun kinderen niet grootbrengen. Harry kwam terecht bij zijn oom en tante, Marcel werd opgevoed door zijn oma.
- De Sorteerhoed wist bij allebei niet meteen waar hij ze in moest delen. Uiteindelijk werden ze allebei bij Griffoendor ingedeeld.
- Zowel Harry als Marcel hebben het Zwaard van Griffoendor uit de Sorteerhoed getrokken.
- Ze hebben allebei minstens één Gruzielement vernietigd.
- En jij kunt er vast nog wel een paar bedenken ;)

Moedige Marcel

Ook Marcel had een moeilijke jeugd

De ouders van Marcel waren weliswaar niet vermoord, maar hun situatie is misschien nog wel schrijnender. Frank en Lies Lubbermans waren allebei Schouwer en lid van de Orde van de Feniks. Zij werden door Dooddoeners net zo lang gemarteld tot ze krankzinnig waren geworden. Ze herkenden zelfs hun eigen zoon niet meer. De ouders van Harry waren weg in een flits groen licht, maar Marcel groeide op terwijl hij exact wist wat er met zijn ouders was gebeurd. Hij koos er vervolgens voor om niemand op Zweinstein over deze tragedie te vertellen, wat eigenlijk extra tragisch is… Maar daar moet je wel een sterk persoon voor zijn!

Hij was van zichzelf niet zo begaafd, dus hij moest hard werken

Marcel was niet bijzonder slim, wat de oorzaak voor of een symptoom van zijn eigen onzekerheid was. Zijn familieleden vreesden dat hij een Snul (Squib) zou zijn. Zijn oudoom heeft hem zelfs aan zijn enkels uit het raam laten vallen, waarna hij op mysterieuze wijze terugveerden. Daar waren ze zo blij mee, dat Marcel zijn pad Willibrord cadeau kreeg.
Maar hieruit blijkt wel dat Marcel al vanaf het begin een achterstand had. Al vanaf het begin van zijn schooltijd had hij veel moeite met het onder de knie krijgen van de magische lesstof. Marcel moest zijn eigen beperkingen overwinnen, zijn zelfvertrouwen vinden en harder werken dan wie dan ook. En dat deed hij. Zonder op te geven.

Marcel werd niet De Uitverkorene

Hoewel de profetie dus zowel op Marcel als op Harry had kunnen slaan, koos Voldemort voor Harry. Harry werd zo De Jongen die Bleef Leven, de Uitverkorene, wat resulteerde in roem. Dit maakte Harry’s leven niet altijd even makkelijk, maar het hielp hem zeker om indruk te maken op Zweinstein en op de buitenwereld. Doordat Marcel niet was uitgekozen, was hij, net zoals veel andere studenten, niet bijzonder. Hij kwam niet naar school als beroemdheid, hij was niet cool. Nee, Marcel was verlegen, nerdy en hij werd gepest. En zoals iedereen weet die ooit impopulair geweest is: om hier doorheen te komen heb je heel veel moed nodig!

Marcel had weinig hulp

Hoewel Harry er nooit om vroeg, had zijn roem nog een extra voordeel: hij kreeg veel hulp en ondersteuning. Marcel werd nooit uitgenodigd op het kantoor van Perkamentus (Dumbledore), hij kreeg geen extra lessen van bijvoorbeeld professor Lupos (Lupin). Professor Stronk (Sprout) mocht hem wel, maar dat was alleen omdat hij hard werkte en goed was in Kruidenkunde. Dwaaloog Dolleman (Mad-Eye Moody) – die later Barto Krenck Jr (Barty Crouch Jr) bleek te zijn – was de enige leraar die Marcel een keer voor de thee heeft uitgenodigd. Maar dat was alleen maar omdat hij Marcel wilde gebruiken om Harry te bereiken. En dus moest Marcel het allemaal zelf maar zien te regelen…

Marcel had geen echte beste vriend

Marcel had in het begin maar weinig vrienden. Na verloop van tijd raakte hij bevriend met Harry, Ron en Hermelien (Hermione), maar echt een beste vriend… Die had hij niet. Er was niemand die hem bijvoorbeeld uitnodigde om mee te gaan op avontuur. In plaats daarvan zweefde Marcel steeds aan de rand van vriendengroepen, zonder een beste vriend te hebben. Het is daarom ook niet zo verbazingwekkend dat hij zo enthousiast was over de Strijders van Perkamentus. Hij was eindelijk onderdeel van een groep.

Marcel was niet van nature dapper, maar dat maakte hem extra dapper in De Relieken van de Dood

De manier waarop Marcel bij de Slag om Zweinstein tegen Voldemort optrad, was iconisch! Hij was een echte held! Vooral ook omdat het zo onverwachts was. Marcel was nooit de echte held. Hij was ook niet van nature dapper. Sommige mensen zijn de belichaming van ‘dapper’: zij lopen zo op het gevaar af. Anderen moeten eerst hun natuurlijke angsten overwinnen en een strijd met zichzelf voeren om daarna de daadwerkelijke strijd aan te kunnen gaan. Dat vereist veel moed! En dat is wat Marcel uiteindelijk wel heeft gedaan.