Ilvermorny

Ilvermorny nu

Zoals je mag verwachten van een school die mede is opgericht door een No-Maj, heeft Ilvermorny de reputatie een van de meest democratische en minst elitaire toverschool te zijn van alle grote toverscholen.
 
Marmeren beelden van Isolt en James staan naar de voordeuren van het kasteel Ilvermorny. Wanneer je door de deuren gaat, kom je in een ronde kamer met daarboven een glazen koepel. Een verdieping hoger is er een houten balkon die helemaal rondloopt. De ruimte is leeg op vier enorme houten gravures na, die de afdelingen vertegenwoordigen: de Gehoornde Slang/Horned Serpent, de Wampus, de Thunderbird en de Pukwudgie.
 
Terwijl de rest van de school boven op het houten balkon toekijkt, komen nieuwe leerlingen de ronde ontvangsthal binnen. Elke nieuwe leerling gaat, op afroep, op de Gordiaanse Knoop op de vloer in het midden van de hal staan. Tegenover hen staan de grote uit hout gesneden beelden van de vier verschillende afdelingen. In stilte wacht de hele school op de reactie van de houten beelden.

De beelden zullen reageren als ze de leerling bij hun afdeling willen. Dat doen ze allemaal op hun eigen manier. Als de Horned Serpent de leerling wil hebben, dan licht het kristal in het voorhoofd van de gehoornde slang op. Als Wampus de leerling wil hebben, brult het. De Thunderbird slaat zijn vleugels als hij een leerling wil hebben. En de Pukwudgie heft zijn pijl op.

Het kan voorkomen dat er meerdere houten beelden proberen om dezelfde leerling te selecteren. Dit gebeurt zeer zelden, misschien eens in de tien jaar, maar als het gebeurt, mag de leerling zelf kiezen bij welke afdeling hij/zij wil. Seraphina Picquery, hoofd van MACUSA tussen 1920 en 1928, was de enige heks van haar generatie die deze eer kreeg. Zij koos voor Horned Serpent.
 
Van de afdelingen van Ilvermorny wordt wel eens gezegd dat ze de hele heks of tovenaar vertegenwoordigen. De geest of het verstand wordt vertegenwoordigd door Horned Serpent. Het lichaam wordt vertegenwoordigd door Wampus. Pukwudgie is de vertegenwoordiger van het hart en Thunderbird de ziel. Anderen zeggen dat Horned Serpent de afdeling is voor wetenschappers en geleerden, Wampus voor strijders, Pukwudgie voor Helers en Thunderbird voor avonturiers.
 
Hoewel Zweinstein/Hogwarts op veel manieren op elkaar lijken, is de Sorteerceremonie dus wezenlijk anders. Maar er is nog meer duidelijk anders. Nadat de leerlingen bij een afdeling zijn geplaatst, worden ze naar een grote hal gebracht waar ze een toverstok uitkiezen (of de toverstok kiest hen). Tot 1965, toen de Wet van Rappaport werd afgeschaft, wat een heel streng Statuur van Geheimhouding was, kreeg geen enkel kind een toverstok totdat zij aankwam bij Ilvermorny. Bovendien moesten ze hun toverstokken tijdens vakanties achterlaten op Ilvermorny. Pas op zeventienjarige leeftijd mocht de heks of toverstok, wettelijk gezien, een toverstok bij zich dragen buiten de muren van de school.
 
De gewaden van Ilvermorny zijn blauw en cranberry van kleur en worden vastgemaakt met een gouden Gordiaanse knoop. Deze gouden Gordiaanse knoop is een verwijzing naar de gouden broche van haar moeder die Isolt vond in de ruïnes van het oorspronkelijke huisje Ilvermorny.
Ook de kleuren zijn gekozen door oprichters Isolt Sayre en James Steward. Isolt koos voor blauw, omdat ze als kind graag bij Ravenklauw/Ravenclaw had gewild. James koos voor cranberry vanwege zijn grote liefde voor cranberrytaart.
 
Tot op de dag van vandaag werken er nog een aantal Pukwudgies op de school. Ze mopperen nog steeds, ze zeggen allemaal dat ze daar niet willen blijven en toch zijn ze jaar na jaar weer aanwezig. Er is een bijzonder oud wezen dat luistert naar de naam “William”. Hij lacht om het idee dat hij de originele William is die de levens van Isolt en James heeft gered en wijst er, terecht, op dat de eerste William meer dan 300 jaar oud zou zijn als hij het had overleefd. Niemand heeft echter ooit kunnen achterhalen hoe lang Pukwudgies leven. William weigert iemand anders het marmeren beeld van Isolt bij de ingang van de school te laten poetsen, en op haar sterfdag legt hij elk jaar bloemen op haar graf. Het brengt hem in een bijzonder slecht humeur als iemand tactloos genoeg is om dat te benoemen.

 

Dit was het laatste deel van de uitgebreide geschiedenis van Ilvermorny.

Maak jouw eigen website met JouwWeb